Yüksek mahkeme, jeoloji mühendisinin eş durumundan dolayı tayin talebine, 'bulunduğu yerde hizmetine ihtiyaç var' denilerek red eden idarenin karanın ve idare mahkemesinin aynı yöndeki kararının bozulmasını hükmetti. Danıştay, kamu kurumlarının, memurların eş durumu tayinlerini 'hizmetine ihtiyaç var' denilerek, kısıtlama getiremeyeceğine hüküm altına aldı.

  Eş durumu tayinlerinde emsal teşkil edecek kararın hikayesi şöyle:

dava tunaklarına göre, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğlü Konya Bölge Müdürlüğü'nde jeolıoji mühendisi olarak çalışan davacı, 29 Aralık 2010 taririhde evlendi. 28 Ocak 2013 tarihinde ise kendi isteği ile DSİ Konya Bölge Müdürlüğü'ne atandı. Davacı bir süre sonra da, İstanbul ilinde görev yapan öğretmen eşinin gerekçe gösterek eş durumundan tayin istedi.

Davacının eş durumu özrü nedeniyle öğretmen olan eşinin görev yaptığı İstanbul iline atanmak istemiyle yaptığı başvurunun 29/12/2014günlü, 828771 sayılı Orman ve Su İşleri Bakanlığı DSİ Personel ve Eğitim Dairesi Başkanlığı işlemiyle, hizmetine ihtiyaç duyulduğundan bahisle reddedildi.

İdarenin kararının iptali için açılan mahkeme de davacının aheyhine sonuçlandı. Konya İdare Mahkemesi, idarenin kararındna mevzuata aykırılık bulunmadığını gerekeçe gösterek, davacının iptal talebini red yönünde karar aldı.

İdare mahkemesinin kararı temyiz edildi.

Daıştay 2. Dairesi, davacının görev yaptığı bölge müdürlüğünde 49 jeoloji mühendisinin daha görev yaptığını hatırlatarak, dolaysıyla idarenin kamu görevlisinin işini bir başkasına yaptırma imkanı varken, tayin talebini 'hizmetine ihtiyaç var' denilerek red edemeyeceğini hüküm altına aldı. Daire, idare mahkemesinin kararının bozulmasını hükmetti.

Danıştay'ın konuyla ilgili vergi karar şöyle:

".....Bu durumda, davacının eş durumu özrü nedeniyle İstanbul iline atanma isteminin, yukarıda belirtilen mevzuat uyarınca değerlendirilmesi gerekirken, hizmetine ihtiyaç duyulduğundan bahisle reddi yolundaki dava konusu işlemde hukuka uyarlık, davanın reddi yolundaki Mahkeme kararında ise hukuki İSABET GÖRÜLMEMİŞTİR.

Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin kabulüyle Konya 1. İdare Mahkemesince verilen 11/10/2015 günlü, E:2015/84, K:2015/1347 sayılı kararın, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49 uncu maddesinin 1/b fıkrası uyarınca bozulmasına, aynı maddenin 3622
s. Kanun'la değişik 3 üncü fıkrası gereğince ve yukarıda belirtilen hususlar da gözetilerek yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen Mahkeme'ye gönderilmesine, tdebliğ tarihini izleyen (15) onbeş gün içinde Danıştay'da kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 20.02.2017 tarihinde OYBİRLİĞİYLE KARAR VERİLDİ."