Terör; kimden geldiği, kime geldiği, hedefi ve sonucu ne olursa olsun aklı başında herkesin, her kesimin karşısında durması, lanetlemesi, engel olması gereken bir insanlık suçu.

Türkiye 1984’ten beri terörle mücadele ediyor.

1984 Eruh katliamıyla başlayan pkk teröründen önce de Ermeni asala terör örgütü diplomatlarımızı hedef alıyordu.

Çok güvenli, huzurlu(!) Avrupa ülkelerinin göbeğinde diplomatlarımız araçlarına yerleştirilen bombalar yoluyla ya da silahlı saldırılarla şehit ediliyordu.

Brüksel’de meydana gelen patlamalarda hayatını kaybeden, yaralanan siviller var.

Keşke olmasaydı.

Biz, kültürel kodlarımızda barındırdığımız merhametin bir gereği olarak düşene oh demeyiz.

Tutar elinden kaldırmaya, yaralarını sarmaya çalışırız.

Sizdenelimizi tutmanızı beklemiyoruz.

Bırakın elimizden tutmayı, düştük; bir de siz vurmayın diyoruz.

Hanginiz duydunuz sesimizi?

Ben diyebilecek kimse var mı?

Ama, fakat, lakin, zira demeden başımızdaki terör belasını samimiyetle, timsah göz yaşları dökmeden kınayan oldu mu?

Terör öyle bir illettir ki bugün bizi vururken yarın sizi vurur dedik, dinlemediniz.

Gariptir; siz bizi dinlemezken bizim içimizdeki bir kısım zevat da sizi hedef gösterdiğimizi söyledi utanmadan.

Bana dokunmayan yılan bin yaşasın dediniz.

Hatta bana dokunan

Benim canımı yakan,

Evlatlarımı yetim bırakan,

Analarımın, bacılarımın feryatlarını göklere yükselten yılanlar size göre yılan bile değildi.

Aldınız,koynunuzda beslediniz.

Biz, terörist deyip sınır dışı ederken siz kucak açtınız.

Şimdi sizi soktu yılanınız.

Buna rağmen sevindik mi?

Asla.

Tek bir şey bekledik sizden; empati…

Yanı başınızdaki Türkiye ile empati kurun.

Yanı başımızdaki Mısır, Suriye, Afganistan, Pakistan, Irak’la empati kurun istedik.

Kimyasal, biyolojik, mekanik, elektronik silahlarınızı deneme tahtasına çevirdiğiniz, petrolün insan kanından daha değerli olduğu mazlum coğrafyayla empati kurun istedik, istiyoruz.

Biz, kanayan bir yara gördü mü ciğeri kanayan,

Onu söndürmek için çifte yemeyi, kamçı yemeyi göze alan bir milletin, bir medeniyetin torunlarıyız.

İçimiz kanıyor masum insanlar, kaybolan canlar için.

Terör sizin başınıza gelince ülkeleriniz korku imparatorluğuna dönüyorken, bizim yıllardır canımızı yakanlara kalbinizin, ciğerinizin tam da orta yerinde çadır kurdurmak da neyin nesi?

Daha ne kadar üç maymunu oynamaya devam edeceksiniz?